«Η Τελική Κρίση»

Ο Μπιάτζιο Μαρτινέλι (Τσεζένα 1463 – Ρώμη 1544), περισσότερο γνωστός ως Μπιάτζιο ντα Τσεζένα (που σημαίνει «από την Τσεζένα», την πόλη καταγωγής του), ήταν Ιταλός ιερέας και αξιωματούχος του Βατικανού του 16ου αιώνα, ο οποίος υπηρέτησε ως Παπικός Τελετάρχης. Είναι ευρέως γνωστός για την αρνητική του αντίδραση στις γυμνές φιγούρες που παρουσιάζονται στην τοιχογραφία του Μιχαήλ Άγγελου «Η Τελική Κρίση» στην Καπέλα Σιξτίνα.

Σε μια ιστορία γνωστή από τον 16ο αιώνα και μετά, σε μια σειρά από ελαφρώς διαφορετικές εκδοχές, ο Μπιάτζιο λέγεται ότι παραπονέθηκε για την Κρίση, λέγοντας «ήταν ντροπή που σε ένα τόσο ιερό μέρος θα έπρεπε να απεικονίζονται όλες αυτές οι γυμνές φιγούρες, να εκτίθενται τόσο ντροπιαστικά». Ο Μπιάτζιο συνέχισε λέγοντας ότι ο πίνακας ήταν πιο κατάλληλος «για τα δημόσια λουτρά και τις ταβέρνες» παρά για ένα παπικό παρεκκλήσι. Σε απάντηση, ο Μιχαήλ Άγγελος χρησιμοποίησε το πρόσωπο του Μπιάτζιο στη σκηνή ως Μίνωας, κριτής του κάτω κόσμου (στην κάτω δεξιά γωνία της τοιχογραφίας) με αυτιά γαϊδουριού (που υποδηλώνουν ανοησία), ενώ η γύμνια του καλύπτεται από ένα κουλουριασμένο φίδι που δαγκώνει το πέος του. Λέγεται ευρέως ότι όταν ο Μπιάτζιο παραπονέθηκε στον Πάπα Παύλο Γ΄, ο ποντίφικας αστειεύτηκε ότι η δικαιοδοσία του δεν εκτεινόταν μέχρι την κόλαση και ότι το πορτρέτο θα έπρεπε να παραμείνει