Θεά του Χειμώνα

Γαελική Θεά του Χειμώνα" - René Lalique - 1905.

 Στους Κελτικούς και Γαελικούς μύθους, δεν υπάρχει μία μοναδική "Θεά του Χειμώνα", αλλά υπάρχουν θεότητες που συνδέονται με τον κύκλο της φύσης και τον χειμώνα, όπως η Μόριγκαν (The Morrígan) που συνδέεται με τη μοίρα, τον πόλεμο και την αλλαγή (ένας κύκλος θανάτου/αναγέννησης) ή η Μπανμπά

(Banshee) που προμηνύει το θάνατο και συνδέεται με το «σκοτάδι» του χειμώνα, ενώ η ίσως πιο κοντινή σε έννοια, αλλά όχι αμιγώς Γαελική, θα ήταν η σκανδιναβική Φρέγια (Freyja) η οποία σχετίζεται με την ομορφιά, τη μαγεία και τα δάκρυα (χρυσά).

Σχετικές θεότητες και μορφές:
Η Μόριγκαν (The Morrígan) (Ιρλανδική): Μια τριάδα θεών/μορφών (Μπαχ, Μόρριγκαν, Μπαχ) που συνδέεται με τη γη, τη μοίρα, τον πόλεμο, την αλλαγή, τη γονιμότητα και την καταστροφή, η οποία εμφανίζεται συχνά ως κοράκι σε σκοτεινές εποχές.
Η Μπανμπά (Banshee) (Ιρλανδική/Σκωτσέζικη): Ένα φάντασμα γυναίκας που κλαίει για να προμηνύσει το θάνατο ενός ατόμου, συνδέεται με τον ψυχρό χειμώνα και το μεταφυσικό.

Η Μάχα (Macha): Μία από τις μορφές της Μόριγκαν, συνδέεται με τη γη και τη βασιλική εξουσία, αλλά και την «κακοτυχία» του πολέμουΟι Γαέλοι(Ιρλανδικά: Gaeil, Σκωτικά γαελικά: Gàidheil, Μανξ: Gaeil) είναι μια εθνογλωσσική ομάδα από τις Βρετανικές Νήσους στην βορειοδυτική Ευρώπη, γηγενής στην Σκωτία, την Ιρλανδία, και την Νήσο του Μαν.

Οι Γαέλοι συνδέονται με την ομάδα των γαελικών ή γοϊδελικών γλωσσών, μια υποοικογένεια των κελτικών γλωσσών που περιλαμβάνουν τα Ιρλανδικά, τα Μανξ και τα Σκωτικά γαελικά.

Κέλτες θεωρούνταν, στην πραγματικότητα, ένα σύνολο φυλών τις οποίες ένωνε « η γλώσσα και η τεχνοτροπία, η στρατιωτική διάρθρωση και οι θρησκευτικές πεποιθήσεις, πράγματα που ήταν κοινά και αρκετά ομοιόμορφα ώστε να ξεχωρίζουν ». Στην αρχαιότητα, οι Κέλτες ήταν γνωστοί ως γενναίοι πολεμιστές, προικισμένοι με μεγάλη σωματική δύναμη. Όχι μόνο είχαν επιβλητικό παρουσιαστικό, αλλά, για να εκφοβίζουν τους εχθρούς τους, έβρεχαν τα μαλλιά τους με ένα μείγμα από κιμωλία και νερό το οποίο, όταν στέγνωνε, τους έδινε πολύ άγρια όψη.