Χαλίλ Γκιμπράν

Ο Χαλίλ Γκιμπράν, ένα από τα πλέον φωτισμένα πνεύματα Ανατολής και Δύσης, γεννήθηκε στον Λίβανο, το 1883. Το 1912, εγκαταστάθηκε στη Νέα Υόρκη, όπου αφιερώθηκε ολοκληρωτικά στη συγγραφή βιβλίων (τόσο στην αραβική, όσο και στην αγγλική γλώσσα) και στη ζωγραφική. Ο Γκιμπράν πέθανε το 1931 στη Νέα Υόρκη, αφήνοντας κληρονομιά στην ανθρωπότητα ένα μεγάλο έργο.

Και μια γυναίκα που βαστούσε ένα μωρό στην αγκαλιά της είπε: Μίλησε μας για τα παιδιά.

Και είπε αυτός (ο προφήτης):

Τα παιδιά σας δεν είναι δικά σας παιδιά.

Είναι οι γιοι και οι κόρες της λαχτάρας της ζωής για τον εαυτό της.

Έρχονται στον κόσμο μέσα από σας, αλλά δεν προέρχονται από εσάς,

Και παρότι είναι μαζί σας, δεν ανήκουν σε σας.

Μπορείτε να τους δώσετε την αγάπη σας, όχι όμως τις σκέψεις σας,

Γιατί έχουν τις δικές τους σκέψεις.

Μπορείτε να στεγάσετε το σώμα τους, όχι όμως την ψυχή τους,

Γιατί η ψυχή τους ζει στο σπίτι του Αύριο,

που εσείς δεν μπορείτε να το επισκεφτείτε ούτε καν στα όνειρά σας.

Μπορείτε να πασχίσετε να τους μοιάσετε, μην

προσπαθείτε όμως να τα κάνετε να σας μοιάσουν.

Γιατί η ζωή δεν πηγαίνει πίσω, ούτε μένει στο χτες.

Είστε τα τόξα απ’ τα οποία τινάζονται σαν ζωντανές σαΐτες τα παιδιά σας.

Ο Τοξότης βλέπει το στόχο στη γραμμή του Απείρου

και σας λυγίζει με την δύναμη Του ώστε οι

σαΐτες Του να φύγουν γοργά και να φτάσουν μακριά.

Δεχθείτε το λύγισμα σας στα χέρια Του με χαρά.

Γιατί Αυτός, όπως αγαπά τη σαΐτα που εκτοξεύεται,

Αγαπά και το τόξο που είναι σταθερό.

Απόσπασμα από το βιβλίο του Χαλίλ Γκιμπράν, Ο Προφήτης, Ο Κήπος του Προφήτη, 

Σύνοψη
Ο προφήτης αλ Μουσταφά, έζησε στη μακρυνή πόλη της Ορφαλεζίας για 12 χρόνια και σύντομα θα επιβιβαστεί σε ένα πλοίο το οποίο θα τον ταξιδέψει πίσω στην πατρίδα του. Στον δρόμο του προς το πλοίο τον σταματάει μια ομάδα ανθρώπων, με τους οποίους συζητάει μια πληθώρα θεμάτων γύρω από τη ζωή και την ανθρώπινη φύση.

Ακολουθεί μια σειρά απο συζητήσεις μέσα στις οποίες φιλοσοφούνται διάφορα θεμελιώδη θέματα της ζωής, μερικά από τα οποία είναι οι έννοιες και χαρακτηριστικά της αγάπης, του γάμου, των παιδιών, του μοιράσματος με άλλους ανθρώπους, του φαγητού και του ποτού, της εργασίας, της χαράς και της λύπης, το έγκλημα και η τιμωρία, η ελευθερία, η λογική και το πάθος, ο πόνος, η αυτογνωσία, η διδαχή, η φιλία, ο χρόνος, το καλό και το κακό, η προσευχή, η ευχαρίστηση, η ομορφιά, η θρησκεία, και ο θάνατος.