 |
| Ο Ντιέγκο Ριβέρα και η Φρίντα Κάλο |
«ΤO BHMA» της 24ης Δεκεμβρίου 1957, γράφει: « …ήτο εκ πεποιθήσεως μαρξιστής από την πρώτην νεότητά του, όταν έμενεν εις το παρισινόν Μονπαρνάς προ του πρώτου παγκοσμίου πολέμου, μαζί με κάποιον Βλαδίμηρον Ουλιάνωφ, επιλεγόμενον «Λένιν», κάποιον Λέοντα Μπρονστάιν, επιλεγόμενον «Τρότσκυ» και με μίαν νεαράν και ωραίαν επαναστάτιδα ονόματι Αντζελίνα Μπιελώφ, που κατείστη η πρώτη σύζυγος του».
Το 1929, ο ζωγράφος διαγράφεται από το Κομμουνιστικό Κόμμα μετά από συνεχείς αντιπαραθέσεις με την αστική κυβέρνηση, εξαιτίας της απειθαρχίας του στις αναθέσεις που δεχόταν.
Μετά τη διαγραφή του, ο Ριβέρα φαίνεται να αποκτά στενές σχέσεις με τον Λέων Τρότσκι, τον οποίο μάλιστα φιλοξένησε με την τότε σύζυγό του, Φρίντα Κάλο, ενόσω ο ρώσος πολιτικός βρισκόταν σε εξορία. Εκείνο το διάστημα η Κάλο και ο Τρότσκι ερωτεύονται και η σχέση τους αποτέλεσε την αφορμή για την οριστική ρήξη του Ριβέρα με τον Τρότσκι, που όμως είχαν ήδη αρίσει να απομακρύνονται για πολιτικους λόγους
«ΤΟ ΒΗΜΑ» της 10ης Δεκεμβρίου 1955 αναφέρει:
«Ο Ριβέρα εγένετο δεκτός εις το κομμουνιστικόν κόμμα του Μεξικού μετά τον θάνατον Στάλιν. Ο Ρώσος δικτάτωρ ουδέποτε συνεπάθησε τον Μεξικανόν κομμουνιστήν, διότι ούτος είχε συνεναίσει το 1936 εις την παροχήν πολιτικού ασύλου εις Μεξικόν προς τον Λέοντα Τρόσκυ, εκδιωχθέντα από την Ρωσσίαν υπό του Στάλιν».
 |
| Γαμήλιο πορτρέτο της Φρίντα Κάλο και του Ντιέγκο Ριβέρα, 1929 |
Οι Ροκφέλερ ανέθεσαν στον Ντιέγκο Ριβέρα να ζωγραφίσει μία τεράστια τοιχογραφία στη Νέα Υόρκη. Εκείνος, όμως, ζωγράφισε το πορτραίτο του Λένιν στην καρδιά του καπιταλισμού. Το έργο καταστράφηκε...
Άνθρωπος στο σταυροδρόμι, Ντιέγκο Ριβέρα. Πηγή: diegorivera.org
Τα έργα του προκαλούν
Το 1930, φτάνει στις ΗΠΑ και συνεχίζει το έργο του με τη δημιουργία τοιχογραφιών, η θεματολογία των οποίων συχνά προκαλούσε έντονες αντιδράσεις. Η ριζοσπαστική του ματιά φαινόταν προκλητική και ενοχλούσε τους πιο συντηρητικούς.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα υπήρξε η τοιχογραφία του «Άνθρωπος στο σταυροδρόμι», που δημιούργησε όταν η οικογένεια Ροκφέλερ τον προσέλαβε για να ζωγραφίσει τον τοίχο της κεντρικής υποδοχής του Κέντρου Νέλσον Ροκφέλερ της Νέας Υόρκης.
Η τοιχογραφία απεικόνιζε ανθρώπους όλων των κοινωνικών τάξεων και περιελάμβανε σκηνές από την καθημερινή αστική ζωή. Το έργο του είχε συγκεντρώσει πληθώρα θετικών σχολίων, μέχρι την απόφαση του Ριβέρα να προσθέσει σε κεντρικό σημείο της τοιχογραφίας μια σοβιετική ρωσική παρέλαση της Πρωτομαγιάς και τη φιγούρα του Λένιν να κρατιέται χέρι χέρι με μια πολυφυλετική ομάδα εργατών.
Οι Ροκφέλερ μπαίνουν σε διαδικασία διαπραγματεύσεων με τον ζωγράφο, ο οποίος αρνείται να αφαιρέσει το πρόσωπο του ρώσου ηγέτη. Αντ’ αυτού προτείνει να ζωγραφίσει στην άλλη πλευρά του έργου το πορτραίτο του Αβραάμ Λίνκολν με την οικογένεια να διαφωνεί και να καταστρέφει τελικά την τοιχογραφία. Η απόφαση αυτή οδήγησε σε διαμαρτυρίες πολιτών και διανοούμενων, αφού θεωρήθηκε ασέβεια προς τον καλλιτέχνη.
Όπως αναφέρει ο «Ταχυδρόμος» της 29ης Ιουλίου 1992,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου