Κάποτε, κάθε πρωί γύρω στις 05.30
έπαιρνε τηλέφωνο στο ραδιόφωνο
- δε ζει πια - και μου έλεγε:
''Παιδάκι μου, τι ώρα είναι;''
Δεν είχε με ποιον να μιλήσει.
Είναι σκληρή η μοναξιά.
Εγώ την έζησα.
Από τα δεκαέξι μου, και για πολλά
χρόνια, ήμουν εντελώς μόνος
σε ξένη χώρα.
Να πηγαίνεις στο ψιλικατζίδικο,
μόνο και μόνο για να βρεις
έναν άνθρωπο και να του πεις:
''Καλημέρα''.
Το τραγούδι Άνθρωποι Μονάχοι,
σε σύνθεση Γιάννη Σπανού
και ερμηνείας Βίκυς Μοσχολιού,
μπήκε τελευταίο στο δίσκο.
Είχανε γράψει τις ορχήστρες στα
άλλα τραγούδια και τους έλειπε ένα.
Ο Μάνος Ελευθερίου βρήκε τον στίχο
πάνω στο πιάνο του Σπανού
- τον είχα ταχυδρομήσει -
και του είπε να τον μελοποιήσει.
Επειδή δε γινόταν να μπει ορχήστρα,
το τραγούδι δισκογραφήθηκε
μόνο με κιθάρα.
Δεν έκανε μεγάλη επιτυχία αμέσως.
Άργησε κάποια χρόνια να γίνει αγαπητό.
Υπάρχουν άνθρωποι
που ζουν μονάχοι
σαν το ξεχασμένο στάχυ,
ο κόσμος γύρω άδειος κάμπος
κι αυτοί στης μοναξιάς το θάμπος,
σαν το ξεχασμένο στάχυ
άνθρωποι μονάχοι.
Υπάρχουν άνθρωποι
που ζουν μονάχοι
όπως του πελάγου οι βράχοι,
ο κόσμος θάλασσα που απλώνει
κι αυτοί βουβοί, σκυφτοί και μόνοι,
ανεμοδαρμένοι βράχοι
άνθρωποι μονάχοι.
Άνθρωποι μονάχοι,
σαν ξερόκλαδα σπασμένα,
σαν ξωκλήσια ερημωμένα,
σαν εσένα, σαν εμένα...
Γιάννης Καλαμίτσης
Στίχοι
Υπάρχουν άνθρωποι που ζουν μονάχοι
Σαν το ξεχασμένο στάχυΟ κόσμος γύρω άδειος κάμποςΚι αυτοί στης μοναξιάς το θάμποςΣαν το ξεχασμένο στάχυΆνθρωποι μονάχοι
Υπάρχουν άνθρωποι που ζουν μονάχοιΌπως του πελάγου οι βράχοιΟ κόσμος θάλασσα που απλώνειΚι αυτοί βουβοί σκυφτοί και μόνοιΑνεμοδαρμένοι βράχοιΆνθρωποι μονάχοι
Άνθρωποι μονάχοι σαν ξερόκλαδα σπασμέναΣαν ξωκλήσια ερημωμένα ξεχασμέναΆνθρωποι μονάχοι σαν ξερόκλαδα σπασμέναΣαν ξωκλήσια ερημωμένα σαν εσένα σαν εμένα
Ο Γιάννης Καλαμίτσης (Πειραιάς, 31 Οκτωβρίου 1939 – Μελίσσια Αττικής, 3 Νοεμβρίου 2013) 
Βιογραφία
Γεννήθηκε στον Πειραιά. Ακολούθησε αρχικά, το επάγγελμα του πατέρα του που ήταν έμπορος υφασμάτων και γυναικείων ενδυμάτων. Ξεκίνησε να σπουδάζει αρχιτεκτονική στον Καναδά αλλά εγκατέλειψε τον κλάδο. Έκανε διάφορες εργασίες στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες. Συνεργάστηκε με πολύ γνωστούς καλλιτέχνες και έγραψε επιθεωρήσεις και στίχους που είχαν μεγάλη επιτυχία. Ασχολήθηκε ερασιτεχνικά με το ποδόσφαιρο (δήλωνε φίλαθλος της Προοδευτικής Νεολαίας), τη ζωγραφική, την οινοποιία και την ξυλουργική.
Διατηρούσε από το 1990 πρωινή ραδιοφωνική εκπομπή (06:00 με 08:00) με τίτλο Πρωινές χειρηλασίες με μεγάλη ακροαματικότητα (αρχικά στον ΑΝΤ1 FM, μετέπειτα από το 2006 στη ΝΕΤ 105.8 και από το 2009 στον Real FM 97.8). Το καλοκαίρι του 2013 η εκπομπή του μετακινήθηκε στο πρωινό 7-10 του Σαββατοκύριακου, όπου κι αναδείχθηκε ως μια από τις εκπομπές με τις μεγαλύτερες ακροαματικότητες της πρωινής ζώνης. Αποσύρθηκε οριστικά από το ραδιόφωνο το φθινόπωρο του 2013.
Στη ραδιοφωνική εκπομπή του ενσωμάτωνε στοιχεία επιθεωρησιακά (με μια εμπνευσμένη και κοινώς αποδεκτή ελευθεροστομία) γράφοντας καθημερινώς καινούριες σκωπτικές παρλάτες και τραγούδια (ανάλογα με την επικαιρότητα).
Από το Σεπτέμβριο του 2010 έγραφε τακτικά χρονογραφήματα στην εφημερίδα Real News. Υπήρξε επίσης ενεργός στην τηλεόραση, καθώς από τις 8 Νοεμβρίου 2008 συμπαρουσίαζε με το γεωπόνο Χρήστο Μαρλαντή την εκπομπή οικολογικού ενδιαφέροντος "Μην πατάτε το πράσινο" στην ΕΤ1 "με θέμα τα φυτά, τα δέντρα, τα χόρτα και γενικώς, με ό,τι… πρασινίζει τον χώρο μας και το περιβάλλον!"
Ο Γιάννης Καλαμίτσης έγραψε πάνω από 400 τραγούδια, μερικά από τα οποία θεωρούνται στιχουργικά διαμάντια του ελληνικού ρεπερτορίου («Υπάρχουν άνθρωποι που ζουν μονάχοι», «Θα σ' αγαπώ», «Χώμα Ελληνικό» κτλ.). Κάποια εξ αυτών έχουν μελοποιηθεί από γνωστούς συνθέτες (Μίκης Θεοδωράκης, Γιάννης Σπανός, Θανάσης Γκαϊφύλλιας, Χρήστος Νικολόπουλος, Κώστας Τουρνάς, Χρήστος Δάντης, Γιώργος Χατζηνάσιος).
Πέθανε στο Σισμανόγλειο Νοσοκομείο, όπου νοσηλευόταν με αιματολογικό πρόβλημα, στις 3 Νοεμβρίου 2013.
Βιογραφία
Γεννήθηκε στον Πειραιά. Ακολούθησε αρχικά, το επάγγελμα του πατέρα του που ήταν έμπορος υφασμάτων και γυναικείων ενδυμάτων. Ξεκίνησε να σπουδάζει αρχιτεκτονική στον Καναδά αλλά εγκατέλειψε τον κλάδο. Έκανε διάφορες εργασίες στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες. Συνεργάστηκε με πολύ γνωστούς καλλιτέχνες και έγραψε επιθεωρήσεις και στίχους που είχαν μεγάλη επιτυχία. Ασχολήθηκε ερασιτεχνικά με το ποδόσφαιρο (δήλωνε φίλαθλος της Προοδευτικής Νεολαίας), τη ζωγραφική, την οινοποιία και την ξυλουργική.
Διατηρούσε από το 1990 πρωινή ραδιοφωνική εκπομπή (06:00 με 08:00) με τίτλο Πρωινές χειρηλασίες με μεγάλη ακροαματικότητα (αρχικά στον ΑΝΤ1 FM, μετέπειτα από το 2006 στη ΝΕΤ 105.8 και από το 2009 στον Real FM 97.8). Το καλοκαίρι του 2013 η εκπομπή του μετακινήθηκε στο πρωινό 7-10 του Σαββατοκύριακου, όπου κι αναδείχθηκε ως μια από τις εκπομπές με τις μεγαλύτερες ακροαματικότητες της πρωινής ζώνης. Αποσύρθηκε οριστικά από το ραδιόφωνο το φθινόπωρο του 2013.
Στη ραδιοφωνική εκπομπή του ενσωμάτωνε στοιχεία επιθεωρησιακά (με μια εμπνευσμένη και κοινώς αποδεκτή ελευθεροστομία) γράφοντας καθημερινώς καινούριες σκωπτικές παρλάτες και τραγούδια (ανάλογα με την επικαιρότητα).
Από το Σεπτέμβριο του 2010 έγραφε τακτικά χρονογραφήματα στην εφημερίδα Real News. Υπήρξε επίσης ενεργός στην τηλεόραση, καθώς από τις 8 Νοεμβρίου 2008 συμπαρουσίαζε με το γεωπόνο Χρήστο Μαρλαντή την εκπομπή οικολογικού ενδιαφέροντος "Μην πατάτε το πράσινο" στην ΕΤ1 "με θέμα τα φυτά, τα δέντρα, τα χόρτα και γενικώς, με ό,τι… πρασινίζει τον χώρο μας και το περιβάλλον!"
Ο Γιάννης Καλαμίτσης έγραψε πάνω από 400 τραγούδια, μερικά από τα οποία θεωρούνται στιχουργικά διαμάντια του ελληνικού ρεπερτορίου («Υπάρχουν άνθρωποι που ζουν μονάχοι», «Θα σ' αγαπώ», «Χώμα Ελληνικό» κτλ.). Κάποια εξ αυτών έχουν μελοποιηθεί από γνωστούς συνθέτες (Μίκης Θεοδωράκης, Γιάννης Σπανός, Θανάσης Γκαϊφύλλιας, Χρήστος Νικολόπουλος, Κώστας Τουρνάς, Χρήστος Δάντης, Γιώργος Χατζηνάσιος).
Πέθανε στο Σισμανόγλειο Νοσοκομείο, όπου νοσηλευόταν με αιματολογικό πρόβλημα, στις 3 Νοεμβρίου 2013.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου